Poetry

By atm.itm your body of water  i recall born on the start of  mondays  slow and steady  strenuous but flows  more probable  than water By atm.itm

By atm.itm i am standing  in a tilted pool  that has been emptied  for an approaching autumn  which is more interesting than being non verbal  allowing my right side  to make me feel wrong  and empty logically speaking  it wasn’t that the conversation  or the people were bad  i just had no place  so easy to slip away  while standing  and looking  letting words tumble over  taking in some statements  to fold and break back  into the circle of communion  blood was still inside

By atm.itm I.  alw-ays try your best  your best will be your worst  will wash you down  with rum and coke with gas  trapped in your gut  you are fearful as the spider  who knew his mother died  no longer feel for present  or yearn a future  you are in love with a day so perfect it does exist  yet you breathe in  hot stagnant air on a rooftop  holding in while white woman cat-cows then tells you to breathe  out sunday meditation  was fasting from food mirrors and your voice  f

By Resi B. A period of introspection Then you find yourself at an intersection Crossroads of two paths to take The journey lies in the beautiful fact that it is my decision to make Choices Whether I stay, whether I go Call me a flight to Arizona cause I’m Phoenix bound Rising from those ashes that’s where my strength can be found Rebirth You knew me but not the new me I’ve been blooming out of rough environments Lotus flower bomb, resilience is my reliance Observation & exper

By Shreyas Raman Mother, my mind is alight, will you tell the tragedy of mankind ? Oh, my child, you’ve grown so inquisitive … it pains me to spare you this tale. But the curse  of human  defect and destruction will leave you...broken, breathless and pale  White man, behind grey walls, maintain your inanimate apathy, Mother has watched the towers of slate that protect your fragile purity.      The flickering light of life within, sparked from a rickety boney wick,  Within a c

By Shreyas Sundara Raman I remember the last nights of summer vacation, ruminating the misery to come. I remember catching Ho-Oh with Akhil’s advice, still in awe of my first DS. I remember learning to roll Bakugan at lunch -- the trick was to aim at the center. I remember weekly sleepovers and dinner, waning to less, then never.   I remember my agony on the hospital bed, unable to walk for a month. I remember the giant card my classmates sent me, hoping that I will get bette

By Shreyas Sundara Raman Piercing explosions spew from jagged artillery shells, That mow down twiggen soldiers, sent en route to the knell, The aftershocks ripple through generations to outlast, prisoners shackled to sights and souls from the past. The tender ripe flesh stitched with platinum hearts, an estranged soul deranged to rip another brother apart. These mechatronic machines inured by bureaucratic jurisdiction, dying beside strangers forging fragile compassion. A loss

By Sukhmeet Kaur you slipped into my mind like a shadow in the night uninvited, yet u linger  turning wrong into right every silent moment echoes with ur name a haunting melody that sets my heart aflame i know it’s not a love that ever could be real but my heart keeps on fighting for the things it wants to feel  tugging at the seams of reason  drowning in this ache  caught between acceptance and the dreams i can’t forsake  it’s exhausting how u linger in me rent free in my he

By Sukhmeet Kaur in the quiet of the night i’d write ur name  every whispered secret felt like a spark, a flame conversations and laughter oh, they lit up the skies but i was holding back these feelings deep inside  every glance u threw my way  id catch it like a dream but fear held me captive  kept my heart in the rear  but love held in too long? it aches in every way love held in can turn into pain a river deep with unspoken rain i finally found the words to say  i loved yo

By Zoe Parra Agua azul como la nieve, intensa como la oscuridad; color turquesa como un cielo ideal. Brillantes visos se reflejan en el mar. Grandes oleajes se levantan al azar. Y cuando el sol cae y la marea sube, entonces la luna brilla con una tierna sonrisa. Y cuando las estrellas titilan y las nubes se alinean, entonces el crepúsculo desaparece en la orilla. La suave brisa que resuena hasta la eternidad tiembla entre punzantes hojas de palmeras plenas de humedad. La ment

By Urvi A Parekh પ્રેમ હતો છે અને રહશે, તારો સ્વર, હમં ેશ મારા કર્ણમાં ગજ ં શ;ે એ સ્વરની મધર તા મારી ચક્ષઓ ને* ભીંજવશે , પેહલા તો એ ભીંજાતી હેલી ના માવઠા સમાન; પરંત હવેતો અષાઢન ંઆભ થઈ વરસશે... તારો સાથ હતો, વવરહ છે અને યાદો રહેશે; તજ સગં , પ્રેમ હતો છે અને રહશે... કે વવશાળ એ દરરયા જેવી આંખો તારી; મારી હોય કેરી સરરતા એ દરરયાને જઈ મળશે, પહેલા તો એ વહેતી ભગીરથી અને અલખન ંદા સમાન, પરંત હવેતો એ ગગં ા થઈ વહશે ે... તારો સાથ હતો, વવરહ છે અને યાદો રહેશે; તજ સગં , પ્રેમ હતો છે અને રહશે

By Urvi A Parekh વ્યક્તિ નહીં, નજરીયો બદલાય છે તિતિના કારણે, દરરયો બદલાય છે , બદલાય છે, પ્રવાહ પાણીનો ને; પ્રવાહ સમાન લાગણીઓ બદલાય છે. વ્યક્તિ નહીં... પરરક્થિતિના કારણે , પ્રસ ંગ બદલાય છે બદલાય છે, રંગ કાંચિડાનો; ને કાચિિંડા સમાન કારણો બદલાય છે કારણો છે કાિના કટકા સમાન; ને કાિના કટકાિી લાગણીઓ ઘવાય છે વ્યક્તિ નહીં... સાહસના કારણે તસદ્ધિ બદલાય છે; બદલાય છે તિખર તસદ્ધિના; ને સમયે સમયે સમ્રાટ બદલાય છે વ્યક્તિ નહીં... સમજ ના કારણે સ ંબ ંધ બદલાય છે બદલાય છે શ ૂર િબ્દનો; ને િબ્દો સમ

By Urvi A Parekh પડી ખબર્ કેહવેહ ું દૂર જઈશ, સાુંભળીને વવચારો આવ્યા ઘણા; છતાું એ ચ ૂપ રઇ, મનની એની એ વ્યથા, એણે મને ક્યારે ના કઈ; પણ હ ું એ એની દીકરી છ,ું હ ું એનેસમજી ગઈ... રાત દદવસ બસ એક જ્ વવચાર, એ કરતી ગઈ; મજ વવન્ એકલી એ કઈ રીતેરહીશ, છતા એક વવશ્વાસ લઈ મનમાું, એ મારો સામાન ભરતી થઈ; હ ું એ એની દદકરી છ,ું હ ું એનેસમજી ગઈ... આવ્યો એ સમય "કે બસ, હવેહ ું ઘણ ું સાથેરઇ; તનેમકૂીનેએકલી હ ું તો જતી રઈશ, આટલ ું બોલતા એની આંખ, અશ્રથ ી છલકાઇ ગઈ; છપાવવાનો પ્રયત્ન કયો ઘણો, પણ અશ્રધ ારા વ

By Urvi A Parekh હ ું ક્યું કઉ છું કે, મને કોઈનો હયથ જોઈએ છે બસ જ્યયરે જરૂર હોય, ત્યયરે કોઈકનો સયથ જોઈએ છે... ખીલેલય ફૂલને તો સૌ નનહયળે, પણ જ્યયરે મ ૂરઝયઈ; ત્યયરે નીર સમો સયથ જોઈએ છે, હ ું ક્યું કઉ છ... કે વીતે છેદિવયસો શોરનય સ ુંગયથ મયું; પણ સયુંજની શયુંનત મયું, સ ુંગીત સમો સયથ જોઈએ છે, હ ું ક્યું કઉ છ.ું .. પયનખરમયું નવખરયયેલય, પણો વયળય વક્ષૃ ને; વસ ુંતની એ પ્રથમ કૂપણ, સમો સયથ જોઈએ છે, હ ું ક્યું કઉ છ.ું .. સફળ થવય મયટેસક્ષમ છું હ ;ું બસ સફળતયનય નશખરે, સ ુંતોષ રૂપી સયથ જોઈએ

By Urvi A Parekh અણગમતી પણ ગમાડવી પડે એ, નોકરી નોકર બનાવે, પણ ના અનભુ વાડેએ, નોકરી સવારે ઉઠાડે, આખો દી ભગાડે થકાડીને રાત્રે, ઘોર નનિંદ્રામાાં ઊંઘાડેએ, નોકરી રજાની એ ઈચ્છાને, કપાતા પગાર થી ભગાડે એ, નોકરી બમણા વળતરની લાલચ દઈ તેહવારેઘરથી દૂર રાખેએ, નોકરી પ્રમોશનના સમયે હસતા હસતા રડાવે વર્ષના પ્રયત્નોનેપાણીમાાં ડુબાડેએ, નોકરી મળે એને કદર નથી ને ન મળતા ને પાછળ ભગાડેએ, નોકરી પોતાના સપનામાાં અસફળને સફળ વ્યક્તતના સપનામાાં સાથી બનાવેએ, નોકરી By Urvi A Parekh

By Urvi A Parekh કહ ું છું હ ું મારી જાતનેકેથઈ જશે; ભલે મળી નથી રહ્યો રસ્તો, પણ લક્ષ્ય મળી જશે , કહ ું છું હ .ું.. પગલ ું ભરતી ડરી ડરી, પણ પથ પર કદી ડગી નહીં; પગલે પગલે પગદુંડી, પ્રસિદ્ધિ ના પ ુંથ બની જશે, કહ ું છું હ .ું.. હા-ના, હા-ના કરતી કરતી, સ્વયું િાથેયિ લડી રહી; મનની આ મ ુંઝવણો, આત્મસવશ્વાિ માું ફરી જશે, કહ ું છું હ .ું.. ઊભી છું જે સશખરે, ત્યાું પહોંચી છું હ ું પડી પડી; પડવાના એ કારણો, િફળતાના િોપાન બની જશે, કહ ું છું હ .ું.. સવતાવ ું છું ક્ષણો, ક્ષણે ક્ષણ સવચારીને;

By Gayatri हो मजाल अगर तो फिर एक बार,  दर्द दे जा ऐ ज़िन्दगी; टूटे हैं, जले हैं पर उभरे हैं फिरसे,  सहने की ताक़त अब भी है। हो सवाल अगर तो फिर एक बार,  राहों में बिछा दे ज़िन्दगी; गिरे हैं, फिसले हैं पर जवाब की तलाश में  रहने की ताक़त अब भी है। हो मलाल अगर तो फिर एक बार,  तक़दीर में लिख दे ज़िन्दगी; इश्क़ अधूरा सही पर बेईमान नहीं यह कहने की ताक़त अब भी है। हो बवाल अगर तो फिर एक बार,  सुकून छीन ले ज़िन्दगी;  उतरे जो हैं बेकरारी के दरिया में,  बहने की ताक़त अब भी है। By Gayatri

By Gayatri इतनी बार जो खो दिया है तुझे,  वक़्त का इतना तो अब एहसान हो; आदत ऐसी हो जाये जुदाई की,  कि अब फ़र्क ना लगे, फ़िक्र ना हो; समझे ना गहराई तन्हाई की,  तर्क ना लगे, ज़िक्र ना हो। कि अब यारी ऐसी हो बेचैनी से,  बस ज़रा तेरी कमी का एहसास हो; एहसास भी ऐसा जिससे वक़्त ना रुके,  जैसे ना तेरा रहना कुछ ख़ास हो। कि धुँधली सी सूरत तेरी ज़ेहन में,  यादों में हल्की सी तेरी आवाज़ हो।  और रहूँ भी अगर बेचैन मैं, तु झे याद करना बस एक रिवाज़ हो। इतनी बार जो खो दिया है तुझे,  वक़्त का इत

By Gayatri हम तख़्त-ए-दिल छुपाकर रखा करते हैं, ख़्वाहिशों को सोच में फँसाकर रखा करते हैं, ना अपने ही लफ़्ज़ों, ना जज़्बातों का भी लिहाज़ है; ख़ुदा की रहमत है यह मोहब्बत, या दिल की शिकायतों का आग़ाज़ है; जो मुकम्मल ना हो, ऐसे इश्क़ से हमें ऐतराज़ है। हम यूँ फ़ासले बनाकर रखा करते हैं, आपकी नज़रों से नज़रें चुराकर रखा करते हैं, ना हमारी मोहब्बत नज़दीकियों की मोहताज है; शायद मुहाल होना ही इस रिश्ते का साज़ है, जो मुकम्मल ना हो, ऐसे इश्क़ से हमें ऐतराज़ है। नज़्म तो बन गये हैं आप,

By Gayatri जब जानने के बाद वो चाहकर भी हमसे मिल नहीं पाएँगे, तब बताएँगे। कैसे रुक सी जाती थी दुनिया उनके बिन,  कैसे कटती थी रातें लम्हे गिन,  हो जब साथ का आख़िरी दिन, तब बताएँगे। कैसे महज़ मौजूदगी उनकी बनाती थी ज़िन्दगी आफ़रीन,  कैसे तोड़े हमने ख़ुदके ही वो सपने हसीन,  ना हो जब फिर मिलने का यक़ीन, तब बताएँगे। कैसे बिखरे ख़्वाब, टूटे दिलों का शोर आशाओं से बढ़ कर था,  कैसा वो ख़ाक हुए सपनों का वीरान सा मंज़र था,  जब नहीं रहेगा वो रिश्ता, जिसके टूटने का डर था, तब बताएँगे।...